Падтрымаць каманду Люстэрка
Беларусы на вайне
  1. «Я не играю тут в карты». Зеленский вступил в перепалку с Трампом и Вэнсом в Вашингтоне
  2. Беларусов выгоняли из Польши, а поток в обратную сторону было не сдержать. Вспоминаем послевоенный обмен народами — о нем знают не все
  3. Путин вновь заговорил о «Новороссии» как «неотъемлемой» части России. Какие украинские регионы, по его мнению, в нее входят
  4. Вы наверняка слышали о пенсионной ловушке и, возможно, думали, как работающий человек может в нее попасть. Вот наглядный пример — был суд
  5. «Стены дрожали». В Минске прозвучал грохот, похожий на звуки от двух взрывов, — вот что известно
  6. В Беларуси вернулись авиатуры в популярную у туристов страну ЕС. Есть вариант с вылетом из Минска
  7. Зеленский досрочно покинул Белый дом: совместная пресс-конференция президентов отменена, соглашение о полезных ископаемых не подписано
  8. «Один из самых понятных, очевидных и уже использованных сценариев». Аналитик — о поведении Трампа в отношении Украины, Путина и Беларуси
  9. С 1 июля заработает очередное пенсионное изменение. Рассказываем, что важно об этом знать
  10. Беларуска купила Audi, а прокуратура заподозрила, что воспитывающая ребенка учительница не могла себе этого позволить. Что решил суд
  11. Россия требует от Украины сдать несколько крупных городов, которые у нее нет шансов захватить, а вместе с ними и более миллиона жителей
  12. Редкоземельная путаница: объясняем, почему Трамп требует от Украины то, чего у нее нет, и что у нее есть на самом деле
  13. «Украинские друзья, вы не одни». Как в мире отреагировали на конфликт Зеленского с Трампом
Читать по-русски


Прэзідэнт Францыі Эманюэль Макрон не прыняў адстаўкі прэм’ер-міністра Габрыэля Аталя па выніках парламенцкіх выбараў і папрасіў яго застацца на пасадзе яшчэ на нейкі час, паведамляе France24 са спасылкай на заяву Елісейскага палаца.

Премьер-министр Франции Габриэль Атталь. Фото: Reuters
Прэм’ер-міністр Францыі Габрыэль Аталь. Фота: Reuters

У другім туры пазачарговых парламенцкіх выбараў у Францыі 7 ліпеня прэзідэнцкі блок «Разам за рэспубліку» заняў другое месца, саступіўшы левай кааліцыі «Новы народны фронт». Пасля гэтага прэм’ер-міністр Габрыэль Аталь падаў прашэнне пра адстаўку, аднак кіраўнік краіны Эманюэль Макрон яго не прыняў.

Прэзідэнт папрасіў кіраўніка ўрада застацца на сваёй пасадзе «на нейкі час, каб забяспечыць стабільнасць краіны». Макрон таксама падзякаваў прэм’еру за вядзенне кампаній ягонага цэнтрысцкага альянсу на еўрапейскіх і парламенцкіх выбарах.

Чакаецца, што Аталь працягне ўзначальваць французскі ўрад да заканчэння летняй Алімпіяды-2024 у Парыжы, якая завершыцца 11 жніўня.

Напярэдадні, пасля таго як стала вядома пра вынікі парламенцкіх выбараў у Францыі, Габрыэль Аталь абвясціў пра намер пайсці ў адстаўку. Аднак ён адзначыў, што гатовы заставацца на сваёй пасадзе столькі, колькі спатрэбіцца, улічваючы блізкую Алімпіяду ў Парыжы, на якую прыедуць мільёны гледачоў.

35-гадовы Габрыэль Аталь стаў прэм’ер-міністрам у студзені 2024 года, ён самы малады палітык, які калі-кольвек займаў гэтую пасаду.

Нагадаем, па выніках другога тура парламенцкіх выбараў у Францыі 7 ліпеня перамог альянс левых сіл «Новы народны фронт», які атрымаў 182 месцы ў Нацыянальным сходзе. Прэзідэнцкая кааліцыя «Разам за рэспубліку» заняла другое месца (168 мандатаў), ультраправая партыя Марын Лё Пэн «Нацыянальнае аб’яднанне», якая перамагала ў першым туры, — трэцяе (143 мандаты).

Такім чынам, ніводная буйная палітычная сіла не атрымае абсалютнай большасці (289 месцаў) у парламенце. Усяго грамадзянам Францыі трэба было выбраць 577 дэпутатаў Нацыянальнага сходу.

France24 адзначае, што «Нацыянальнае аб’яднанне» можа паспрабаваць сфармаваць кааліцыю, аднак ва ультраправых няма натуральных партнёраў сярод цэнтрыстаў і левых. У сваю чаргу, Макрон можа паспрабаваць уступіць у саюз з левацэнтрыстамі ці нават прызначыць тэхнакратычны ўрад без якой-кольвек палітычнай прыналежнасці.

Раней, 9 чэрвеня, Макрон абвясціў пра роспуск Нацыянальнага сходу (ніжняй палаты парламента) і прызначыў датэрміновыя выбары ў парламент. Гэтаму папярэднічаў правал яго партыі на выбарах у Еўрапарламент — перамогу ў Францыі тады атрымала «Нацыянальнае аб’яднанне».