На відэа ўпершыню трапіла знішчэнне расійскай баявой машыны супрацьтанкавым ракетным комплексам TOW амерыканскай вытворчасці, які выкарыстоўваюць УСУ. Гэта адзін з самых вядомых ПТРК у свеце. Расказваем пра гэтую зброю.
Мадэль BGM-71 TOW пачалі распрацоўваць у ЗША падчас В’етнамскай вайны, яна паступіла на ўзбраенне ў 1970 годзе. Мэтай было атрымаць дакладныя і магутныя супрацьтанкавыя ракеты, якія запускаюцца з кантэйнера, наводзяцца з дапамогай аптычнага прыцэла і кіруюцца праз драты (па-англійску «Tube-launched, Opticaly-sighted, Wire-guided» — скарочана TOW).
З 1970-х гадоў TOW прайшоў шматлікія ваенныя канфлікты і зарэкамендаваў сябе як надзейную і смяротную зброю ў розных умовах. Ён стаіць на ўзбраенні ў дзясятках краін.
Заўважыўшы варожую баявую тэхніку, аператар ПТРК наводзіць на яе ракету з дапамогай электронна-аптычнага прыцэла. Затым ракету выпускаюць на адлегласць да 4,5 кіламетраў і кіруюць ёю ў палёце радыёкамандамі, якія перадаюцца па тонкім дроце. Аператару дастаткова ўтрымліваць крыж прыцэла на мэце, пакуль ракета не даляцела да яе. Хуткасць боепрыпасу — каля 250 метраў у секунду, то-бок на максімальную далёкасць яна будзе ляцець да 18 секунд.
Трапіўшы ў цэль, ракета выбухае. Адна з самых распаўсюджаных версій комплексу TOW-2А выкарыстоўвае тандэмную кумулятыўную частку з 5,9 кілаграма выбухоўкі. На практыцы гэта азначае, што ля цэлі спачатку падрываецца малы зарад ракеты, «счышчаючы» з танка кантэйнеры дынамічнай абароны (тыя самыя «цаглінкі» на корпусе машыны), а затым — вялікі зарад, які прабівае ўжо саму браню.
Унушальная баявая частка дазваляе стварыць магутны кумулятыўны струмень, здольны пераадолець да 900 міліметраў гамагеннай (то-бок аднароднай) брані. Гэтага дастаткова, каб ударыць у лоб любы танк «савецкай» школы з ліку тых, што выкарыстоўвае Расія.
Існуе яшчэ адна версія TOW-2B, якая б’е праціўніка зусім інакш: ПТРК запускае ракету, якая не б’е ў браню варожага танка, а пралятае над мэтай. У гэты час падрываецца баявая частка з двух зарадаў тыпу «ўдарнае ядро» — па сутнасці, «кропель» з металу і распаленых газаў, якія ляцяць з велізарнай хуткасцю .
Такая сістэма мае большае забранявое ўздзеянне (то-бок прыводзіць да значна большых разбурэнняў і ахвяраў унутры падбітай машыны, чым тонкі кумулятыўны струмень), аднак не можа прабіць тоўстую браню. Таму ракеты, якія выкарыстоўваюць прынцып ударнага ядра, амаль заўсёды б’юць тэхніку ў дах, дзе браня самая тонкая (так дзейнічае, напрыклад, знакаміты на вайне ва Украіне гранатамёт NLAW).
У адрозненне ад ПТРК Javelin або «Стугны», мадэль TOW вельмі цяжкая (да 70 кілаграмаў) і таму звычайна ставіцца на тэхніку — напрыклад, на ўседарожнікі HMMWV.
У жніўні ў ЗША прынялі рашэнне перадаць Украіне 1500 супрацьтанкавых комплексаў TOW у складзе чарговага пакета ваеннай дапамогі на 775 мільёнаў даляраў.
